((به جرات می‌توان گفت بیست و سوم دی‌ماه 63 نقطه عطفی در تاریخ مطبوعات ایران است، روزی که برای اولین بار ستون "دو کلمه حرف حساب" با امضای گل‌آقا در روزنامه اطلاعات به‌چاپ رسید. در دوره‌ای که کشور درگیر جنگ است و چند سالی از تاسیس نظام نمی‌گذرد انتقاد کردن از دولت و مسوولان دولتی دل شیر می‌خواهد، اما کیومرث صابری که پیش از این با پیروزی انقلاب از تدریس و شغل معلمی کناره گرفته‌بود و به مناصب دولتی مشغول شده‌بود دل به دریا زد و با استفاده از اعتبار و محبوبیتی که نزد دولتمردان داشت، با طنزی که بعدها به طنز گل‌آقایی معروف شد به انتقاد از وضع کشور و بازگو کردن مشکلات مردم پرداخت.

در اول آبان‌ماه 69، به اصرار دوست قدیمی‌اش مرتضی فرجیان، هفته‌نامه گل‌آقا را به‌قیمت 15 تومان روانه دکه‌ها می‌کند که به‌سرعت نایاب می‌شود و به چاپ دوم می‌رسد. صابری در دو کلمه حرف حساب که حکم سرمقاله اولین شماره را دارد، می‌نویسد:
" احتمالا بعضی از خوانندگان عزیز همین حالا که نخستین شماره مجله گل‌آقا را در دست دارند از خودشان می‌پرسند عجب این گل‌آقا که پنج، شش سال قبل حرف حساب را در صفحه سه روزنامه اطلاعات با دو کلمه و در یک وجب و چهار انگشت جا شروع کرده‌بود، چطور در همین مدت کوتاه از حیث حرف حساب به تولید انبوه رسیده... نخیر! گل‌آقا از حیث حرف حساب شخصا موفق به تولید انبوه نشده ‌است، این مجله که مهر مبارک گل‌آقا بر پیشانی تابناکش خورده حاصل کار یک ایل و قبیله از طنزنویسان و طنزسرایان کشور است..."

بعدها با موفقیت نشریه گل‌آقا و استقبال از آن، گل‌آقا تصمیم می‌گیرد حوزه فعالیت‌اش را گسترش دهد؛ ماهنامه، سالنامه و بعدتر هفته‌نامه بچه‌ها...گل‌آقا و انتشارات گل‌آقا که تنها به انتشار کتب طنز و کاریکاتور می‌پردازد، حاصل این دوره است و موسسه گل‌آقا بدل به خانه طنز مطبوعات ایران می‌شود و کلاس درسی برای کاریکاتوریست‌ها و طنزپردازان تازه‌کار.

پس از دوم خرداد و باز شدن نسبی فضای مطبوعات، گل‌آقا که همواره به حرکتی آرام و تدریجی اعتقاد داشت در میان غبار برخواسته از تندروی‌های همکاران مطبوعاتی‌اش، عنان اختیار از کف نداد و به اصولی که طنز گل‌آقایی را بر آن استوار کرده‌بود پایدار ماند. همین اصول باعث شد تا گل‌آقا در میان هر دو جناح محبوب و مغضوب باشد و افطاری‌های سالانه‌ای که با دعوت از مقامات سیاسی برگزار می‌کرد تنها جایی باشد که سران هر دو جناح درگیر سر یک سفره می‌نشینند.

اما دوم آبان‌ماه 81 در سالگرد هفته‌نامه‌اش، تصمیم گرفت به فعالیت مطبوعاتی‌ خاتمه دهد و خود را بازنشسته کند. حرکتی که حتی برای همکارانش در موسسه گل‌آقا هم غیرمنتظره بود، صابری در آخرین سرمقاله‌اش می‌نویسد:
"... تصمیم دارم داستانی را که بسیار ساده است، پیچیده و بغرنج نکنم، تصمیم دارم به آن‌چه در این چند سال شگرد گل‌آقا در سرمقاله‌نویسی بوده است عمل نکنم بلکه در یک جمله کوتاه و ساده به خوانندگان وفادار و مهربان که در دوازده سال گذشته بخشی از زندگی‌ام بوده‌اند بگویم: انتشار هفته‌نامه گل‌آقا متوقف شد، می‌خواستم و مقدور نیست که در زیر گوش تک‌تک خوانندگان با صمیمیتی برادرانه و به ملایم‌ترین لحن زمزمه کنم که حالت کودکی را دارم که می‌داند تا لحظه‌ای دیگر، عزیزترین اسباب‌بازی‌اش را نخواهد داشت."

کیومرث صابری فومنی ملقب به گل‌آقا، متولد 1320 در شهرستان صومعه‌سرا پس از تحمل یک دوره بیماری صبح روز جمعه 11 اردیبهشت در بیمارستان مهر تهران دارفانی را وداع گفت. روحش شاد.))                                                                          کاپوچینو